เฮ้อ....

กลับมาจากสิงคโปร์ด้วยความรู้สึกต่างๆที่ยากจะบรรยาย

ไม่เหนื่อยกาย แต่เหนื่อย...ข้างในใจ






ให้ข้อสรุปกับตัวเองเพียงว่าไม่มีใครเหมือนกัน
ประสบการณ์ของแต่ละคนย่อมต่างกัน ดังนั้นหากจะเราต้องทำอะไรให้ถูกใจคนทุกคนคงเป็นไปไม่ได้



และก็ให้ข้อสรุปสั้นๆกับตัวเองอีกข้อนึงว่า

หากไม่แน่ใจ คงไม่ชวนใครไปเที่ยวไหนอีกแล้ว

เพราะมันอาจให้ผลลัพท์ที่ต่างกันมากก็ได้

ภาพประทับใจ (2)

มาดูภาพประทับใจกันต่อ


เห็นหน้าตาสวยงามไฮโซแบบนี้ อย่าได้คิดว่าเป็นร้านไอศครีมที่ประเทศฝรั่งเศสนะ ร้านนี้ชื่อร้าน Fanny's Icecream ตั้งอยู่แถวๆทะเลสาบกลางเมืองที่ประเทศเวียดนาม นัยว่าเป็นโอศครีมโฮมเมดสไตล์ฝรั่งเศส ราคาก็พอถูไถ คือแพงนิดหน่อยถ้าเทียบกับค่าครองชีพประเทศเขา แต่ถ้าจ่ายเป็ดอลล่าร์ก็ทำใจไม่คิดมากได้ ไอศครีมร้านนี้มีรสชาติอร่อยๆหลายรสทีเดียว ไปบิน HAN ทีไรต้องไปกินทุกที


นี่ก็เหมือนกัน อย่าได้คิดว่าเป็นโบราณสถานแถบยุโรป เพราะอยู่ใกล้บ้านเรา แค่ฮานอยเท่านั้นเอง โบสถ์ที่ว่านี้ชื่อโบสถ์เซนโยเซฟ หรือ St.Joseph Cathedral ให้บรรยากาศแบบฝรั่งเศสมากๆ มาเที่ยวเมืองฮานอยจะเห็นขนมบาแก็ตสอดใส้หมูยอวางขายเต็มไปหมด นับว่าเป็นส่วนผสมแบบตะวันตกและตะวันออกที่ลงตัวมาก


ไปรษณีย์กลางเมืองฮานอยค่ะ ชอบเพราะเห็นภาษาเวียดนามชัดดี เราไปส่งโปสการ์ดที่นี่บ่อยเหมือนกัน


ทะเลสาบโฮกว๋านเกี๋ยมกลางเมืองฮานอย

แฮ่กๆๆ ข้ามน้ำขึ้นมาอีกนิด ไปดูที่ HKG กันบ้าง
ที่จริงเราบินไปHKG บ่อยนะ เฉลี่ยนเดือนละครั้ง ที่เอเชียน่าใจดีเขาให้เรา Lay-over ด้วยแต่เราไปทีไรก็อยู่แต่ในโรงแรม ไม่ก็เดินไปหาอะไรกินแถวๆแอร์พอร์ตแค่นั้น เพราะเข้าเมืองมันไกล แถมเวลาที่ให้ lay-over ก็แค่ 12 ชั่วโมง เป็นฮ่องกงดมหมอนน่ะ อย่าคิดมาก บินสามชั่วโมง นอนสิบสองชั่วโมงก็ดีแล้ว แต่ก็ยังมีครั้งนึงที่เราได้เข้าเมือง

รูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมที่Repulse Bay ค่ะ

รูปนี้ก็ถ่ายที่Repulse Bay เหมือนกันที่จริงเราไปเพื่อนมัสการเจ้าแม่กวนอิม (เคยเขียนเรื่องลงบล็อกไปแล้วหนนึง) แต่รูปนี้ยังไม่เคยเอามาแปะไว้ ชอบเพราะเป็นวิวแปลกดี มองไปเห็นทะเล แต่ให้ความรู้สึกไม่เมือนมาทะเลเท่าไหร่เลย

เอาหละกลับมาที่เกาหลี ที่จริงเราอยู่เกาหลีตลอดสามปีกว่าที่ทำงานอยู่ที่เอเชียน่า แหงหละ สายการบินเราเขาhub อยู่ที่โซล เวลาจะบินไปไหนก็ต้องเริ่มต้นที่เกาหลีก่อนทุกไฟลท์นั่นแหละ แต่ความรู้สึกของเราเวลาบินไปถึงเกาหลีกลับไม่เหมือนรู้สึกว่าเราไปบินแล้วมี Lay-over แต่ดันรู้สึกเหมือนกลับบ้านมากกว่า เวลาไปถึงเกาหลีมีอะไรให้ทำมากมายไม่ว่าจะเป็นตระเวนช้อปปิ้งซื้อของตามที่มีคนฝากซื้อ ตระเวนกินอาหารเกาหลีซึ่งถ้าใครเพิ่งได้กินจะรู้สึกช็อคมาก อาหารเกาหลีไม่ได้อร่อยอย่างที่คิด แต่พอกินไปจนคุ้น อาหารเกาหลีอร่อยมากค่ะ แล้วต่อให้คุณไปกินอาหารเกาหลีจากมุมไหนบนโลกนี้ก็ไม่อร่อยเท่ากับได้กินอาหารเกาหลีที่ประเทศเค้าเอง


รูปนี้ถ่ายกับพี่เก้า แอร์สาวสวยจากการบินไทย เพื่อนรักตั้งแต่สมัยอยู่มหาวิทยาลัย พี่เก้าอยู่ธรรมศาสตร์ เราอยู่จุฬา แต่ด้วยวาสนา (ยังกะหนังจีน)เราเลยได้พบกัน อันที่จริงที่ตอนแรกเราเริ่มสมัครแอร์หลังเรียนจบก็เพราะพี่เก้านี่แหละ ตอนนั้นพี่เก้าเพิ่งได้แจล เค้าก็มาคุยให้เราฟัง ไปๆมาๆเลยนึกสนุกลองสมัครแอร์ดูบ้าง อยู่แจลสักพักพี่เก้าก็ย้ายมาอยู่การบินไทย ส่วนเราก็ได้ที่เอเชียน่า เวลาบินมาเอกันที่เกาหลีก็เลยออกเที่ยวกันสนุกไปเลย รูปนี้ถ่ายที่Lotte World ค่ะ อากาศกำลังเย็นสบาย ประทับใจมากเพราะหลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้นัดเจอพี่เก้าเท่าไหร่แล้ว


ถ่ายหลังโรงแรมที่เกาหลี โรงแรมที่เราไปอยู่ชื่อโรงแรม Mayfield Hotel เป็นโรงแรมนอกเมืองอยู่ใกล้กับสนามบิน Kimpo บริเวณโรงแรมมีสวนดอกไม้สวยมาก บรรยากาศในโรงแรมก็น่ารักดี มีคนใช้สถานที่จัดงานแต่งงานบ่อย ถ้าเป็นเซียนหนังเกาหลีจะเห็นว่ามีการใช้ฉากที่โรงแรมนี้บ่อยเหมือนกัน ล่าสุดที่เราดู Coffee Prince ก็ใช้ฉากที่โรงแรมนี้ถ่ายตอนพระรองแต่งงานด้วย แหม...อยู่มาสามปี ยังกะอยู่บ้าน จำมันได้ทุกมุมนั่นแหละ ถ้าจำไม่ผิดรูปนี้ถ่ายตอนปีที่สองที่ไปอยู่เกาหลีแล้ว


เอาหละ รูปนี้ถ้าให้เดาว่าถ่ายที่ไหน คงไม่มีใครทายถูก เฉลยเลยก็แล้วกันค่ะ รูปนี้ถ่ายที่สิงคโปร์ ซูชิเซ็ตนี้ซื้อมาจากห้างTakashimaya เราไปสิงคโปร์ทีไรไม่ค่อยได้ไปที่ยวไหนกับเค้าหรอกค่ะ ก็มีแค่ห้างแถวๆออร์ชาร์ดนี่แหละที่ไปเที่ยวบ่อย

เท่าที่เรารื้อรูปจาก My Picture ดูย้อนหลัง ปรากฎว่ารูปเราหายไปเยอะเหมือนกัน รูปปีแรกที่ทำงานหายเกลี้ยง คงเป็นเพราะตอนนั้นใช้กล้องจิ๋วสีชมพูของ Sony ซื้อให้Handy Drive คนละรุ่นกับที่เราใช้ปัจจุบัน แล้วตอนนั้นไม่ได้ใช้เครื่องโน้ตบุ๊ค พอย้ายมาใช้โน้ตบุ๊คสมัยแรกๆ เราก็ยังใช้PCตัวเก่าอยู่ ไปๆมาๆก็เลิกใช้โน้ตบุ๊คไปเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ลืมย้ายรูปกลับมาเก็บไว้ในเครื่องใหม่ เลยทำให้รูปบางส่วนหายไปอย่างน่าเสียดาย


รูปนี้ถ่ายจากประตูที่ 2L ของเครื่อง B777-200 ค่ะ จำได้ว่าถ่ายรูปนี้ตอนบินไปซิดนี่ย์ พระอาทิตย์กำลังขึ้นพอดี ที่จำได้เพราะประทับใจว่ามันเป็นแสงแรกของวัน เราเห็นพระอาทิตย์ก่อนใครๆบนโลกนี้เชียวนะเบลอๆหน่อย แต่ชอบมากค่ะ


Crew Meal ของไฟลท์ไป USA ค่ะ เป็นอาหารประจำชาติเกาหลีที่เรียกว่าบิบิมบับ (บิบิมแปลว่าผสม หรือคลุก +บับแปลว่าข้าวรวมคำแล้วแปลว่าข้าวคลุกนั่นเอง) เวลาทานก็ให้เอาข้าวสวยที่อุ่นแล้วลงไปคลุกกับผักปรุงรส ใส่ซอสพริกโกจูจังและน้ำมันงา ถ้าชอบก็ให้ใส่กิมจีสีแดงในถ้วยเล็กๆนั่นลงไปได้ กิมจิบนเครื่องอร่อยมาก ^_^ ส่วนถ้วยมีขาวฝาสีน้ำตาลที่เห็นนั่งคือซุปเต้าเจี้ยวใส่สาหร่าย (บางไฟลท์จะโหลดเป็นซุปปลามาให้ค่ะ) เวลาทานให้เทน้ำร้อนลงไปถ้วย เครื่องปรุงจะผสมกับน้ำร้อนกลายเป็นซุปแสนอร่อย พูดแล้วหิวเรย


ขนมจาก Business Class ค่ะ เป็นช็อคโลแล็ตไส้ต่างๆ หน้าตาน่ารักดี แต่เราทานไม่ได้หรอก เพราะแพ้ช็อคโลแล็ต ได้แต่ถ่ายรูปเฉยๆ


รูปนี้ถ่ายใน GLY ของเครื่อง B747-400 COMBI ค่ะ ถ้าจำไม่ผิดเป็นไฟลท์ไป LAX รุ่นพี่คนนี้เป็นรุ่นพี่บิน B/C แล้วแหละ แต่วันนั้นเขามาบินให้ E/Y เป็นหัวหน้า GLY ด้วย เห็นเขาสวยดีค่ะ เลยขอถ่ายรูปด้วยซะเลย ตอนนั้นเรากำลังอ้วนกลมได้ที่มาก


ถ่ายกับรุ่นพี่ที่บินไป DEL ด้วยกันค่ะ ซอนแบนิม(รุ่นพี่)คนที่นั่งยิ้มอยู่ตรงกลางเราสนิทมาก เพราะบินด้วยกันบ่อย ส่วนซอนแบนิมอีกคนที่นั่งริมเราไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่เพราะเขาไม่ค่อยพูด แต่ก็จำได้ว่าเขานิสัยดีมากเหมือนกัน ลงไฟลท์มาตอนเช้า กำลังรอรถบริษัทมารับเลยสภาพง่วงๆกันมากหน่อยค่ะ


รูปนี้รู้สึกจะถ่ายที่ MID GLY ของเครื่อง B767ค่ะ หน้าตาแทบไม่ได้แต่งเลย ทาปากอย่างเดียวแต่ก็ชอบรูปนี้ค่ะ ปิดม่านแอบถ่ายรูปกับซอนแบนิมอีกคนสนุกดี


ช่วงมีบอลโลกคนเกาหลีบ้าบอลกันถึงขนาดเพ้นท์เครื่องบินเป็นลายบอลโลกเลยค่ะ


วันสุดท้ายที่มีโอกาสใช้สนามบินดอนเมือง ถือเป็นไฟลท์อำลาดอนเมืองของเรา ก็เลยเดินถ่ายรูปซะทั่วแอร์พอร์ตเลย



สองรูปนี้ไปถ่ายที่ร้านถ่ายรูปค่ะ คือคิดว่ายังไงคงไม่ได้อยู่ที่เอเชียน่าไปตลอดชีวิตแน่ๆ ก็เลยขอถ่ายรูปใส่ยูนิฟอร์มเก็บเอาไว้ เอามาย้อนดูทีไรก็มีความสุขทุกที

เอาหละทีนี้ข้ามมาดูฝั่งมาเลเซียบ้าง ช่วงที่เราไปเทรนที่มาเลย์ใหม่ๆ ก็ได้ไปเที่ยวหลายที่อยู่ วันนี้จะขอแปะรูปประทับใจตอนไปเทรนที่มาเลย์ครั้งแรกแล้วกันค่ะ เพราะหนที่ไปเทรนครั้งหลังแล้วได้ไปเที่ยวกับบีวิชมันเพิ่งไม่นานมานี้เอง


รูปแรกเป็นห้างที่ชื่อว่า The Mineค่ะ เป็นห้างที่มีคลองพาดผ่าน ทางห้างเค้าเลยมีไอเดียเก๋ไก๋ ทำเรือให้คนนั่งเล่นซะเลย ห้างนี้อยู่นอกเมืองไปหน่อย ถ้าจะไปต้องนั่งแท็กซี่ไป ก็เลยขอไปครั้งเดียวพอ ให้ไปอีกคงไม่จ่ายค่าแท็กซี่ไปหรอกค่ะ เพราะของในห้างก็เหมือนๆกับของในตัวเมือง KL ช้อปที่ไหนก็ไม่ต่างกัน


ถ่ายกับว่านหน้าร้านอุด้งค่ะ ชามมันเก๋ดี ชอบๆๆๆ


รูปนี้ถ่ายที่ศาลากลางมือง KL เรียกว่าอะไรก็จำไม่ได้แล้วค่ะ มองเผินๆเหมือนอยู่ประเทศทางตะวันออกกลางเลย จำได้ว่าพี่นิมัย เพื่อนสนิทเราสมัยเทรนเขาถ่ายให้ ตอนนี้พี่เขาไปเป็นแอร์เมืองแขกซะแล้ว ยังคิดถึงเขาอยู่นะ


รูปนี้ก็ถ่ายกลางเมือง KL เหมือนกันค่ะ เป็นจุดที่มีคลองสองสายมาวมกันพอดี ให้ไป KL อีกทีคงไม่เดินไปตรงนั้นแหละหละ เพราะมันไกลและร้อนมาก

จบแล้วค่ะกับรูปภาพประทับใจทั้ง 50 ภาพของเรา มีหลายๆพอร์ตเหมือนกันที่เราทำภาพหายไป เช่นที่ SPN & SEA หรือที่ LHR เสียดายจังเลยค่ะ ตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่าจะไปรื้อคอมหรือรื้อแผ่นเก่าๆดู เผื่อจะเจอรูปที่เราไรท์เก็บไว้แต่ยังหาไม่เจออีก


Theres No Place Id Rather Be - Kit Chan

ภาพประทับใจ(1)

ได้อ่านกระทู้ในพันทิป ห้อง Blue Planetกระทู้หนึ่ง มีคนมาเขียนว่าขอให้ช่วยกันแปะภาพประทับใจ ก็เลยช่วยเขาแปะไปหน่อย

ที่จริงเรามีภาพประทับจอยู่เยอะทีเดียว เพราะมีหลายที่ หลายเมืองในโลกนี้ที่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยือน ภาพหายไปเยอะเพราะกล้อง
สมัยใหม่เก็บภาพไว้แบบดิจิตอล ข้อเสียคือข้อมูลหายแบบกู้คืนไม่ได้หลายครั้งเหลือเกิน กว่าจะไหวตัวทัน ได้เซฟรูปเก็บไว้ในแผ่น รูปก็หายไปไม่น้อย

วันนี้เอารูปมารื้อดูดีกว่าว่ามีภาพไหนเป็นภาพประทับใจเราบ้าง



ภาพนี้ไม่ใช่ภาพที่เราถ่ายตอน on duty แต่ถ่ายตอนไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนสมัยอยู่ม.ปลาย ประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว (บอกอายุมากเรย -_-') ครั้งหนึ่งในชีวิตที่มีโอกาสได้ไปเที่ยว Disney World แต่ดันไปตอนที่เขาฉลอง 25 ปี Disney พอดี เลยได้รูปปราสาทขนมเค้กมาแทนปราสาทในเทพนิยายแบบที่ใครๆเขาได้ถ่ายรูปมา แต่ก็ไม่เสียดาย กลับรู้สึกว่า เออ แปลกดีแฮะ


ภาพที่สองถ่ายที่หน้า Chinese Theater, Hollywood , LAX ที่ดาราเขามาพิมพ์มือกันนั่นแหละ ปรกติแล้วใครไปก็ต้องถ่ายรูปกับมือดารา แต่เราไม่ค่อยรู้จักดาราสมัยโบราณ ส่วนดารายุคปัจจุบันก็ดันไม่เจอชื่อที่เราชอบซะด้วย ที่ชอบรูปนี้ก็เพราะเห็นคนที่มาดู เขาก้มหน้าองศาเดียวกันอย่างพร้อมเพรียง น่ารักดีจัง


Walk of Fame ที่ถนนHollywood หน้า Chinese Theater นั่นแหละ ไม่คิดว่าจะมีชื่อนี้จารึกอยู่ด้วย แต่จะว่าไป เขาก็เป็นดาราฮออลลี่วู้ดหมือนกันนี่หว่า


ยังไม่พ้น LAX จาก Kodak Theater มองไปลิบๆ จะเห็นป้ายที่แสนโด่งดัง ใครไปแอลเอก็ต้องถ่ายรูปกับป้ายนี้แหละ และก็เช่นเคย เราไม่ได้ถ่ายเพราะไปบินคนเดียว จะให้ใครเขาถ่ายล่ะ


ยังอยู่แถวๆ CA แต่ขอข้ามขึ้นเหนืไปสักนิดที่ SFO รถรางอันเลื่องชื่อจอดอยู่เป็นตับหน้าห้าง Nordstorm เพราะมันสุดสายที่ห้างนี้แหละ เราไปทีไรต้องไปเดิน Nordstorm ทุกที เพราะมันใกล้โรงแรมมาก อย่างน้อยก็ต้องไปซื้อ BB Work และหาของกินแถวนั้น

ส่วนมากเห็นมีแต่นักท่องเที่ยวที่ขึ้นรถรางแบบนี้ คนซานฟรานเองเขาไม่ค่อยขึ้นกันเท่าไหร่แฮะ


รูปนี้ก็ถ่ายในโรงแรมที่ซานฟรานนั่นแหละ ชอบเพราะรู้สึกหน้าตัวเองแปลกๆดี


จากห้างNordstorm เดินมาประมาณ 5 นาทีจะเจอจตุรัสอะไรไม่รู้ (จำชื่อไม่ได้แล้ว) ห้างล้อมรอบเลย ดังนั้นสาวนักช้อปอย่างเราก็เดินซะกระเป๋ากระจุย หัวใจดวงนี้ตั้งอยู่แถวๆพาร์คกลางจตุรัสนั่นแหละ ใครไปเที่ยวซานฟรานต้องไปถ่ายรูปกับหัวใจนี้


ข้ามฝั่งมาเมือง New York เราเองไม่ค่อยได้ไป JFK สักเท่าไหร่ เพราะมันไกล ได้ SKD มาทีไรแลกออกตลอดเวลา ดังนั้นกว่าจะได้ไปเจอคุณนายเทพีเสรีภาพก็ปาเข้าไปปีที่สองที่ทำงานที่เอเชียน่า ประทับใจรูปนี้เพราะกว่าจะได้มาแสนยากลำบาก ค่าเข้าเกาะมันแพงไง เลยไม่อยากเสียเงินข้ามไป (เพื่อนที่เคยไปบอกว่ามันก็ไม่ค่อยมีอะไรหรอก แค่ภูมิใจว่ามาถึงแล้ว)เราก็เลยนั่งเรือ Stamford ข้ามไปข้ามมาเพื่อดูคุณนายเสรีภาพ อันเรือ Stamford นี้เขามีบริการให้ชาว New York กับชาว New Jerseyเขาข้ามไปมาหาสู่กันได้ฟรีๆ วันนึงบริการตลอดเวลาตั้งแต่เช้ายันดึก แถมเรือก็ตรงเวลามากด้วย ใครไปนิวยอร์กสามารถไปนั่งเรือข้ามเล่นได้

ยังอยู่ที่เมืองนิวยอร์ก รูปนี้เป็น Times Square ในมุมที่คนเขาไม่ค่อยถ่ายกัน เพราะเราเก็บภาพนี้ได้จากบนโรงละครสักโรง จำไม่ได้ว่าโรงละครชื่ออะไร แสดงเรื่องอะไร เพราะไปนิวยอร์กทีไร ต้องหาทางไปดูบรอดเวย์ทุกที


ส่วนภาพนี้คือโรงละคร Majestic Theater ที่ใช้แสดงเรื่องPhantom of The Opera มาร่วมยี่สิบกว่าปีแล้ว นับเป็นโรงละครที่ใช้แสดงละครเรื่องเดียวติดต่อกันเป็นเวลานานที่สุด เข้าไปในโรงละคร ทุกมุมมีแต่ประวัติอันยาวนานของละครเรื่องนี้ ใครไปนิวยอร์กอย่าลืมไปดูให้ได้ซักครั้ง


ตำรวจเมือง NYC เขาขี่ม้ากันค่ะ ไม่รู้เวลาไล่จับผู้ร้ายเขาควบม้าไล่กันยังไง


ประติมากรรมรูปถั่วคว่ำ ตั้งอยู่กลางมิลเลเนียม พาร์ค เมืองชิคาโก เมืองนี้ได้ชื่อว่าเป็น Windy City เพราะลมแรงตลอดปี จำได้ว่าช่วงนั้นที่ไป เขามีปฏิวัติพอดีเลย วันนั้นห่วงทางบ้านมาก เพราะโทรศัพท์กลับไทยไม่ได้ทั้งคืน(เวลากลงคืนของไทยเมืองไทย)


โรงแรมที่ชิคาโกเป็นห้องสวัทเลยค่ะ นอนได้สี่คนสบายๆ มีห้องรับแขก ห้องทำงานและมุมทำครัวเล็กๆให้ด้วย เสียดายห้องใหญ่โตแต่เราไปคนเดียว


ตึกChicago Tribuneค่ะ ไม่มีอะไร เห็นตึกสวยดี

เพิ่งสังเกตว่าไม่มีรูปที่ SEAสักรูป ไม่รู้หายไปไหนหมด เยดายจังโดยเฉพาะรูปที่ไปถ่ายเมืองเครื่องบินที่Boeing Field ชาตินี้จะได้กลับไปเมืองโบอิ้งอีกรึเปล่าก็ไม่รู้

จบแค่ที่อเมริกา เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาแปะภาพประทับใจเมืองอื่นมั่ง

(ต่อๆ)
มาต่อเรื่องภาพประทับใจในแต่ละเมืองอีกดีกว่า


ปรกติเวลาใครๆไปเที่ยว SYDส่วนมากก็ต้องถ่ายรูป Opera House กลางแดดจ้า สีขาวสวยตัดกับท้องฟ้าสีสด แต่รูปนี้เราเก็บภาพมาได้หลังจากตื่นนอนยามบ่าย เลยได้รูป Opera House ในเวลากลางคืนมา ก็สวยไปอีกแบบเนอะ


ครั้งแรกที่ไปเยือน SYDตอนนั้นเพิ่งบินได้ใหม่ๆ เลยออกจะตื่นเต้นกรี๊ดกร๊าดกับ Opera House มาก แถมโรงแรมก็ไฮโซเหลือเกิน เปิดหน้าต่างออกมาจากห้องก็เจอ Opera House ตั้งตระหง่านอยู่ เล่นเอาคนขี้เห่ออย่างเรา เปิดม่านกว้างเอาไว้ตลอด ชื่นชมความงานของมันให้หายอยากไปเลย แต่พอบินไป SYD หลายๆครั้งเข้า ก็เริ่มเฉยๆ เพราะ Opera House มันสวยของมันเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง


เมืองซิดนี่ย์และอ่าวซิดนี่ย์ฮาร์เบอร์ค่ะ รูปนี้ถ่ายซูมจากซิดนี่ย์ ทาวเวอร์ อันซิดนี่ย์ ทาวเวอร์นี้ถ้าห้อยบัตรประจำตัวลูกเรือ จะได้ขึ้นชมฟรีด้วยนะ

แพนเค้กมหัศจรรย์จากร้าน Pancake on The Rock ค่ะ ไปซิดนี่ย์ทีไรต้องมีอย่างน้อยหนึ่งมื้อที่แวะไปกินร้านนี้ นอกจากแพนเค้กแล้วสลัดของเขาก็อร่อย ผักสดกรอบ น้ำสลัดชุ่มฉ่ำ กาแฟที่เห็นข้างๆคือกาแฟ Flat White ที่หอมอร่อยที่สุดในโลก แค่จิบนิดเดียวก็หลับตาพริ้ม ส่วนอาหาร main course อื่นๆก็อร่อยจนลืมไม่ลง ใครมีโอกาสไปต้องไปลองดูสักครั้งค่ะ

รูปนี้ถ่ายเองที่หน้า Opera House ไม่มีอะไรนอกจากชอบเพราะมันติดมาทั้ง Harbour Bridgeและ Opera House ใครไปซิดนี่ย์ต้องไปที่ท่า circular quay เหมือนเป็นไฟลท์บังคับค่ะ

ข้ามมาที่อินเดียกันบ้าง เราเองเคยไปอินเดียแค่สามครั้งเพราะได้ไฟลท์มาทีไรก็แลกออกตลอด เพื่อนบางคนชอบไปเดลลีมาก เพราะมีผ้าสวยๆให้เลือกช้อปปิ้งเยอะ เสื้อผ้าแบรนด์เนมประเภท Made in India หรือ Made in Bangladesh ถูกมากๆ หรือสนใจซื้อผ้าชิ้นใหญ่ๆ พวกผู้ปูที่นอน ผ้าห่ม ผ้าม่าน ฯลฯ ที่นี่ก็ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้ามีแรงหอบมันกลับไป รับรองว่าช้อปกันตายไปข้างนึง

รูปนี้ถ่ายหน้าร้านขายผ้า Pashmina หรือผ้าพันคอแขก เราซื้อมาได้สิบผืนสิบเหรียญ เฉลี่ยแล้วตกผืนละเหรียญเอง บางคนอาจจะต่อไปมากหรือน้อยกว่านี้ต้องแล้วแต่ความสามารถค่ะ

ร้านรองเท้าแตะทำจากหนังแท้ ตั้งอยู่ที่ตลาดจันปาด นาร์การ์ ใครไปเที่ยวลองแวะไปถ่ายรูปได้ค่ะ

ให้ทายว่าโรงแรมในรูปเป็นโรงแรมที่ไหน


เฉลย โรงแรมเมอร์ริเดียน อังกอร์ค่ะ ถ่ายตอนได้ไฟลท์ไป lay-over ตอนไปเสียมเรียบ โรงแรมไฮโซมาก ห้องนี้นอนกันได้สี่คนสบายๆ

ส่วนนี่คือสระว่ายน้ำของโรงแรมค่ะ ถ่ายกลางแดดเช้าตรู่นะเนี่ย สระสวยมากๆ แต่เราคงไม่กล้าลงไปเล่นเพราะแดดแรงเหลือเกิน


รูปนี้นึกยังไงไม่รู้ กระโจนขึ้นไปอยู่บนปราสาทสูงๆ แล้วขอให้ฝรั่งที่เดินผ่านไปมาถ่ายรูปให้ ประทับใจเพราะอนนั้นเป็นช่วงอวบระยะสุดท้ายพอดีเลย


ปราสาทนครวัดที่เราถ่ายจากมุมไกลๆ เห็นแบบนี้แต่ของจริงแดดแรงมากเลยค่ะ ใครไปเที่ยวอย่าลืมพกร่มและครีมกันแดดไปเยอะๆ


รูปนี้ถ่ายได้โดยบังเอิย พอเอามาดูอีกที มุมมันสวยดีแฮะ รูปอื่นก็ไม่ได้แบบนี้นะ เลยเป็นภาพประทับใจของเราอีกภาพนึงค่ะ

Theres No Place Id Rather Be - Kit Chan