เรื่องของSaipan

ช่วงนี้การเมืองบ้านเรากำลังอยู่ในขั้นร้อนแรง ฉันคงไม่พูดถึงให้มันระอุไปมากกว่านี้ มาคุยกันเรื่องเบาสมอง(ของคนไทย)บ้างดีกว่า
หลายต่อหลายครั้งที่ฉันมาที่ไซปัน เพื่อนๆของฉันมักจะถามกันด้วยคำถามเดิมๆว่า ไซปันคือประเทศอะไร ตั้งอยู่ที่ไหน ชาวพื้นเมืองหน้าตาเป็นอย่างไร ตลอดจนถึงเรื่องระบอบการปกครองของไซปัน ก็ดูเป็นเรื่องที่คนไทยอย่างพวกเราไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากนัก

Saipan เป็นหนึ่งในสามของหมู่เกาะที่เรียกตนเองว่า The Commonwealth of The Northern Mariana Island (ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกหรือเปล่า) ประกอบไปด้วยเกาะสามเกาะด้วยกัน คือ Saipan, Tinian และRota อยู่ในกลุ่มหมู่เกาะ Micronesia หรือเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกอีกที หมู่เกาะเหล่านี้ถือเป็นอาณานิคมของสหรัฐอเมริกาเหมือนกันหมู่เกาะทางแคริบเบียน สำหรับเกาะไซปัน รวมถึงเกาะกวม และเกาะอีกหลายๆเกาะในกลุ่ม Micronesia พลเมืองโดยกำเนิดของเขามีสิทธิเกือบทุกประการคล้ายกับพลเมืองสหรัฐ รวมไปถึงสิทธิในการเป็น US. Residence อีกด้วย( แต่ไม่ได้เป็น US. Citizen นะ อย่าเหมารวมกัน) กล่าวคือพวกเขาสามารถเดินทางไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา และประเทศในอาณานิคมได้ตามสบายไม่ต้องมีวีซ่าอเมริกามหาโหด ส่งจดหมาย โทรศัพท์ติดต่อกันได้ราวกับอยู่ในประเทศเดียวกัน สกุลเงินก็เป็นสกุลเดียวกัน สิทธิหน้าที่พลเมืองเหมือนกันทุกประการ ความแตกต่างเพียงประการเดียวก็คือชาวไซปัน และหมู่เกาะในอาณานิคมเหล่านี้ ไม่มีสิทธิในการเลือกประธานาธิบดีสหรัฐ อย่างไรก็ตาม ในด้านการเมือง ชาวเกาะเหล่านี้สามารถส่งผู้แทนประจำเกาะเข้าไปมีที่นั่งในสภาคองเกรส เพื่อเป็นปากเป็นเสียงแทนพวกเขา ชาวไซปันต่างก็มีความสุขกับสิทธิและหน้าที่พลเมืองตามอัตภาพ ไม่เคยคิดเรียกร้องอะไรให้ตัวเองได้สิทธิมากขึ้นหรือน้อยลงไปกว่านี้

พลเมืองส่วนใหญ่ของเกาะไซปัน และกลุ่มหมู่เกาะ Micronesia มีหน้าตาเหมือนคนไทยเรานี่เอง กล่าวคือหน้าตาแบบชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผมดำ ตาดำ ผิวเหลืองเข้ม ตาโต หน้าแป้นๆ แบนๆ แบบชาวตะวันออก มีบางคนผิวออกไปทางสีแทนเข้ม ผมหยิก คล้ายกับชาวอบอริจิน (แต่ไม่ดำขนาดนั้น) ฉันมองคร่าวๆแล้วเห็นเพียงเท่านี้ ไม่บังอาจตามไปพิสูจน์หมู่เลือดหรือ DNA ให้วุ่นวาย แต่เดาว่าคงจะคล้ายๆกัน อันที่จริงเกาะไซปันก็ตั้งอยู่แถวๆเอเชียเรานี่เอง ถ้ามองจากแผนที่ จะเห็นว่าอยู่ทางขวามือของประเทศฟิลิปปินส์ เลยไปทางกลางมหาสมุทรแปซิฟิก ถ้านั่งเครื่องบินตรงมาจากประเทศไทย คงจะราวๆ 5-6 ชั่วโมงเท่านั้น แน่นอนว่าไม่มีไฟลท์บินตรงเนื่องจากคนไทยไม่ค่อยมาเที่ยวที่ไซปัน เพราะทะเลทางปักษ์ใต้บ้านเราสวยกว่าเป็นไหนๆ
นอกจากชาวพื้นเมืองที่ฉันได้พูดถึงไปแล้ว ถ้าเราเดินทั่วๆไปในเกาะไซปัน เราจะพบชาวฟิลิปปินส์มากเป็นอันดับสอง และชาวญี่ปุ่น เกาหลีมากเป็นอันดับสาม อันชาวฟิลิปปินส์นั้นมาอยู่ที่ไซปันเพื่อทำมาหากินโดยแท้ เนื่องจากเขาพูดภาษาอังกฤษกันน้ำไหลไฟแลบ ได้เงินดี แถมไม่ไกลจากบ้านเขามากนัก ชาว’ปินส์เลยพากันมาขุดทองกันที่อย่างเอิกเริก ชาวญี่ปุ่นเกาหลีส่วนมาก มาที่นี่กันเพื่อท่องเที่ยว พักผ่อน เพราะทะเลทางประเทศเขามาสวยงาม สะอาดใสเหมือนทะเลที่นี่ นั่งเครื่องบินไม่นาน ประมาณ 3-4 ชั่วโมงก็ถึงแล้ว แถมราคาก็ไม่แพงเมื่อเทียบกับค่าเงินของเขา

คนอีกกลุ่มหนึ่งที่ฉันได้รู้มาว่ามีอยู่ไม่น้อยบนหมู่เกาะแถบนี้ คือคนไทย อย่าเพิ่งตกใจไป เท่าที่ได้มีโอกาสคุยกับคนไทยที่เจอโดยบังเอิญ มีคนไทยอยู่บนเกาะไซปันกว่า 2,000 คน มาที่นี่เพื่อทำงานโรงงานเย็บผ้า และโรงงานประเภทอื่นๆ บางคนมาขับแท็กซี่ บางคนเป็นแม่บ้าน เฉพาะโรงแรม Hyatt Regency Saipan ที่ฉันพักอยู่นี้ มีคนไทยทำงานเป็นแม่บ้านอยู่ตั้ง 6 คนแน่ะ บางคนอยุ่มาเป็นสิบๆปี ไม่คิดจะกลับไทยเลยก็มี แอบแปลกใจอยู่นิดเดียวว่า ทำไมอยู่กันมานาน แต่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เอาเลย (อยุ่รอดในประเทศนี้ได้ยังไงเนี่ย) เราเห็นพี่น้องคนไทยทำมาหากินบนเกาะแบบมีความสุข ได้สตางค์เยอะกว่าอยู่เมืองไทย ก็ยินดีกับเขาด้วยจริงๆ

วันนี้ฉันออกไปเดิน DFS Galleria Duty Free shop อีกแล้ว มาไซปันบ่อยๆ สงสัยจะจนกรอบ วันนี้เสียค่า Eye Shadow ของ Bobbi brown และ Eye Liner กับยาทาเล็บของ Anna Sui (อีกแล้วครับท่าน -_-‘) คืนนี้บินกลับเกาหลี แอบเบื่อลูกเรือทีมนี้นิดหน่อย อีกไม่นานจะได้กลับบ้านแล้ว นับถอยหลังรอวันกลับบ้านดีกว่า



รูปนี้ถ่ายคู่กับหมวยบนรถบริษัทค่ะ กำลังจะบินไฟลท์ OZ 741 กลับบ้านเฮา