เรื่องราวของนางฟ้า....ติดดิน: ป่าฮอลลี่กับตลาดคนสวนที่ LAX

ไมได้มา LAX ตั้ง 8 เดือนแน่ะค่ะ
อันที่จริงพูดได้อีกอย่างคือ ไม่ได้บิน e-type หรือไฟลท์ระหว่างทวีปมาตั้งนานแล้ว ถ้าจำไม่ผิดก็ 6 เดือนเห็นจะได้ แทบลืมวิธีการทำงานไปแล้ว บินมาก็เลยออกอาการเอ๋อ เหวอ อึ้ง แต่ไม่ค่อยเหนื่อยทรมานใจมากเหมือนช่วงที่บินใหม่ๆ คงเป็นเพราะเดี๋ยวนี้มีรุ่นน้องเข้ามาช่วยเราทำงานแล้ว โชคดีที่รุ่นน้อที่อยู่แกลลี่เดียวกันค่อนข้างน่ารัก เคารพนอบน้อม และขยันมากมาย เราก็เลยเป็นรุ่นพี่ใจดี ไม่จิกตีให้เคืองใจกันเปล่าๆ
ของอนนังหวานนิดนึง ตอนแรกที่ได้ SKD เดือนนี้มา ดีใจมากมาย เพราะจะได้ไป LA กับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ใครไม่มาบินเองไม่มีทางเข้าใจแน่ๆว่าการมาบินคนเดียวไกลๆแบบนี้ มันเป็นความเครียดอย่างนึงของเรา เพราะทั้งไฟลท์ไม่มีใครพูดภาษาพ่อ ภาษาแม่ของเราได้เลย อึดอัดมากๆ (มันพูดกันแต่ภาษาพ่อมัน ซึ่งฟังแล้วงงสิบตลบ) จู่ๆก่อนบินหนึ่งวัน นังหวาน เพื่อนผู้แสนดีมันดันเข่าเจ็บ ต้องกลับบ้านไปก่อนซะงั้น ฟ้าใสเลยต้องฉายเดี่ยว
เอาก็เอาวะ บินคนเดียวก็ได้ ฮือๆๆๆ หนูไม่ได้บินอเมริกามาครึ่งปีแล้วนะ ฮือๆๆๆ ลมหมดแล้วอะ ฮือๆๆๆ
โชคดีที่ขามาผู้โดยสารไม่เต็ม แถมเป็นคนดีๆ ต่างจากผู้โดยสาร ตามปรกติของไฟลท์แอลเอซึ่งมีความเซ้นสิทีฟค่อนข้างสูง มีใครบางคนเคยบอกเอาไว้ว่าคนเอเชียส่วนใหญ่ที่มาตั้งรกรากในอเมริกามักจะมาลงที่เมืองนี้ก่อน แล้วค่อยเดินทางต่อไปรัฐอื่น ดังนั้นผู้คนที่มาท่นี่จึงมีหลากหลายมาก ต่างระดับฐานะ การศึกษา สังคม ทำให้ลูกเรือที่ต้องบินไฟลท์แอลเอ ต้องทำใจล่วงหน้ามากกว่าไปบินไฟลท์อื่นๆ

หลังจากทรมาทรกรรมกับการอดนอนและการเดินทนข้ามทวีป เป็นเวลากว่า 11 ชั่วโมง ในที่สุด เราก็มาถึงที่หมายจนได้ คราวนี้เราได้ห้องที่มีไวล์เลสด้วย โชคดี ไม่ต้องไปขอเปลี่ยน ได้เล่นเน็ทไฮสปีดยาวนาน ก็ดีเหมือนกัน ไม่งั้นคงเหงามากแน่ๆ
ก่อนอื่นต้องขอกินMcก่อนเลย ไม่ได้มาอเมริกาตั้งนาน คิดถึงMc ใจจะขาด ลุงแม็คที่นี่เขาอาหารน่ากินกว่าเมืองไทย ไม่รู้ว่าเห่อไปเองหรือเปล่า แต่ว่าดูเขาให้อาหารเป็นเรื่องเป็นราวกว่าของกินบ้านเรา ราคาก็สมกับปริมาณและคุณภาพ

นี่มื้อเย็น

ส่วนนี่เป็นมื้อเช้า

มาอเมริกาคราวนี้มีรายการของที่ต้องซื้อเยอะมาก
เริ่มจากรายการหาของขวัญให้เพื่อนๆใน JBT ที่ดันมาเกิดเอาเดือนนี้ (เดือนเดียวกับคนน่ารัก ซะงั้น !!!) ลิปสติกที่ใช้อยู่ก็จะหมดแล้ว ยัยโก๊ท เพื่อนสาวที่ Asiana ก็ฝากซื้ออายครีม หมาย้วยฝากซื้อครีมทาหน้าของอะไรก็ได้ แล้วก็มีรายการอื่นๆอีกมากมาย เริ่มงงกับตัวเองว่าทำไมชั้นมีรายการช้อปมากขนาดนี้ ที่บ้านไม่ได้พิมพ์แบงค์ได้เองนะยะ วันนี้เลยไปที่ Hollywoods และที่ Farmer’s Market เพื่อซื้อกระหน่ำโดยเฉพาะ
หลังจากที่เดินเลือกอยู่นาน ในที่สุดเราก็ได้ของขวัญวันเกิดให้ชาว JBT รวมทั้งของที่ชาวบ้านทั้งหลายฝากซื้อ ไม่บอกตรงนี้แล้วกันว่าซื้ออะไรเป็นของขวัญให้เพื่อน แต่คิดว่าน่าจะถูกใจ เพราะเราเลือกของที่เราชอบ และคิดว่าเค้าก็น่าจะชอบด้วย ได้ของแถมเป็นแก้วกาแฟมาหนึ่งใบ (คิดดู ช้อปไปขนาดไหน) ส่วนครีมทาหน้ารุ่นที่หมาย้วยฝากซื้อมันเลิกขายไปแล้ว ไม่ได้มาอเมริกาซะนาน เลยไม่ได้อัพเดทผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ก็เลยซื้ออีกรุ่นมาแทน

นี่คือครีมของหมาย้วย

ชาเขียว พุดดิ้ง และแก้วกาแฟของแถม

หน้าตามันก็ดูดีสมยี่ห้อ BB work แต่ไม่รู้จะดีจริงไหม ก่อนกลับได้ชาเขียวและพุดดิ้งมาฝากคนทางเมืองไทยซะหน่อย

ทีนี้เป็นรูปที่ถ่ายขำๆกับทริปตลอดวัน

ลงMetroตรงนี้